wyładować — dk IV, wyładowaćduję, wyładowaćdujesz, wyładowaćduj, wyładowaćował, wyładowaćowany wyładowywać ndk VIIIa, wyładowaćowuję, wyładowaćowujesz, wyładowaćowuj, wyładowaćywał, wyładowaćywany 1. «wynieść, wyjąć z czegoś ładunek; opróżnić coś (np. wagon … Słownik języka polskiego
ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… … Słownik języka polskiego
czubato — przysłów. od czubaty (zwykle w zn. 2 i 3) a) w zn. 2: Czubato uszyta czapka. b) w zn. 3: Czubato wyładowany kosz … Słownik języka polskiego
doładować — dk IV, doładowaćduję, doładowaćdujesz, doładowaćduj, doładowaćował, doładowaćowany doładowywać ndk VIIIa, doładowaćowuję, doładowaćowujesz, doładowaćowuj, doładowaćywał, doładowaćywany «uzupełnić ładowanie, załadować dodatkowo; dokończyć… … Słownik języka polskiego
ciągnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, ciągnąćnę, ciągnąćnie, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować przemieszczanie się czegoś stawiającego opór; wlec, przeciągać, prowadzić :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień